مراقبت از پوست افراد دیابتی
دیابت یک بیماری متابولیک است که باعث بالا رفتن قند خون از حد طبیعی می‌شود. در این بیماری بدن توانایی تولید انسولین را نداشته و یا نمی‌تواند از آن به طور موثر بهره ببرد. دیابت اندام های متعددی را تحت تاثیر قرار می دهد و پوست نیز از این قاعده مستثنی نیست.
دیابت احتمال ابتلا به طیف وسیعی از مشکلات پوستی را افزایش می‌دهد. هنگامی که پوست تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرد، اغلب نشان دهنده افزایش سطح قند در خون است. دیابت باعث خشکی و خارش پوست می شود. در بیماران غیر دیابتی، خارش و خشکی پوست ممکن است اولین علامت قند خون بالا (هایپرگلایسمی) یا پیش دیابت باشد. کارهای زیادی وجود دارد که شما می‌توانید برای حفظ سلامت خود انجام دهید. در این مقاله به آنها اشاره خواهیم کرد.
عوارض دیابت بر روی پوست
هایپرگلایسمی (قندخون بالا) به خودی خود باعث تکثیر و رشد باکتری‌ها و میکروب‌ها می‌گردد. بسیاری عفونت‌های معمولی در افراد سالم ممکن است در افراد دیابتی تبدیل به یک معضل شوند زیرا عفونت‌ها، در افراد دیابتی شدیدتر و شایع‌تر از سایرین است بنابراین بیماران دیابتی باید شدیدا قند خون خود را تحت کنترل داشته باشند چرا که عفونت در کمین آن‌هاست.
دیابت باعث می‌شود گردش خون ضعیف شود و این موضوع مشکلاتی برای پوست بوجود می‌آورد. از جمله مشکلاتی که در اثر بروز دیابت در پوست رخ می‌دهد به شرح زیر است:
۱٫ آسیب به اعصاب و عروق خونی
۲٫ آسیب به سلول های پوست و ایجاد تغییرات در کلاژن، ظاهر و بافت پوست
۳٫ کاهش گلبول های سفید و مقاومت در برابر عفونت‌ها
۴٫ آسیب به سلول های پوست منجر به اختلال در توانایی تعریق پوست
۵٫ افزایش حساسیت پوست نسبت به دما و فشار
۶٫ بی حس شدن پوست و در نتیجه پوست مستعد زخم هایی که ممکن است قابل مشاهده نباشد و بعدا حس شود.
انوع بیماری های پوستی دیابتی
مشکلات پوستی می‌تواند اولین نشانه ی فرد دیابتی باشد. دیابت تقریباً بر تمام اعضای بدن از جمله پوست تأثیر می گذارد. رایج ترین علائم، مشکلات پوستی شامل خارش و عفونت های قارچی یا باکتریایی است که به آن اشاره خواهیم کرد.
عفونت های باکتریایی
دیابتی ها اغلب از عفونت های باکتریایی رنج می برند که عبارتند از:
- کورک‌ها(Boils)
- عفونت های اطراف ناخن
- گل مژه (عفونت غدد پلک)
- کاربونکل یا کفگیرک (آبسه یا عفونت های عمقی پوست و بافت های زیرین)
- فولیکولیت (عفونت فولیکول های مو)
بافت های ملتهب به طور کلی قرمز، داغ، متورم و دردناک هستند. باکتری های متعددی می توانند باعث چنین عفونت هایی شوند که شایع ترین آنها استافیلوکوک است. بیشتر عفونت های باکتریایی به درمان آنتی بیوتیکی به شکل قرص و/یا کرم نیاز دارند.
بر اساس تحقیقات، دیابتی ها نسبت به سایر افراد بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی هستند. افراد مبتلا به دیابت در صورت پیروی از یک روتین مراقبت از پوست می توانند احتمال ابتلا به عفونت های پوستی را کاهش دهند. در صورت مشاهده چنین عفونت هایی در افراد دیابتی، مراجعه به پزشک ضروری است.
عفونت های قارچی
مقصر عفونت های قارچی در دیابت نوع ۲، کاندیدا آلبیکنز است. این یک قارچ مخمر مانند است و می تواند بثورات خاردار، تاول های ریز یا فلس ایجاد کند. این عفونت قارچی بیشتر در چین های مرطوب و گرم پوست مانند نواحی زیر سینه ها، بین انگشتان دست و پا، نواحی زیر بغل و کشاله ران، اطراف ناخن ها، گوشه های دهان و زیر پوست ختنه گاه رخ می دهد.
برخی از عفونت های رایج ناشی از قارچ مانند کچلی یا قارچ پوستی، خارش ژوک، عفونت واژن و پای ورزشکار دلیل ایجاد خارش در پوست می‌باشند. اگر هر فرد دیابتی به عفونت قارچی مبتلا باشد، بهتر است آن را با پزشک مربوطه در میان بگذارد.
خارش پوست
دیابت اغلب منجر به خارش موضعی می شود. دلایل آن می تواند گردش خون ضعیف، عفونت قارچی یا خشکی پوست باشد. اگر دلیل خارش ، گردش خون ضعیف باشد، نواحی پایین پا بسیار تحریک پذیر خواهند بود. با رعایت بهداشت، محدود کردن دفعات حمام و استخر، یا اجتناب از دوش آب داغ می توان آن را به راحتی درمان کرد. همچنین، استفاده از صابون ملایم همراه با مرطوب کننده توصیه می‌شود. استفاده از مرطوب کننده، در درمان پوست تحریک شده موثر خواهد بود.
ویتیلیگو
بیماری ویتیلیگو، برص یا پیسی بر روی رنگ پوست تاثیر می‌گذارد. در این شرایط سلول های سازنده رنگدانه از بین می روند که منجر به ایجاد لکه های تغییر رنگ می شود. بیماری پوستی اغلب دست ها، آرنج ها و زانوها را درگیر می کند. با این حال، می تواند در صورت (در اطراف دهان، چشم ها یا سوراخ های بینی) رخ دهد. ویتیلیگو در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ رخ می دهد. استفاده از ضدآفتاب مناسب (SPF 30 یا بالاتر) برای جلوگیری از آفتاب سوختگی نواحی تغییر رنگ داده شده ی پوست الزامی است.
حساسیت پوست
آلرژی های مختلف به غذاها، داروها یا نیش حشرات می تواند منجر به ایجاد برجستگی، بثورات یا فرورفتگی روی پوست شود. ممکن است واکنش‌های حساسیت شدید نیاز به درمان اورژانسی داشته باشند. بیماران دیابتی باید جوش یا برجستگی را در مناطقی که انسولین تزریق می شود، بررسی کنند.
روال مراقبت از پوست در افراد دیابتی
بسیاری از افراد مبتلا به دیابت دارای مشکل خشکی پوست هستند. این مشکل در افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده شایع تر است زیرا وقتی قند خون بالا دارید، بدن شما آب را جذب می کند و باعث ادرار بیشتر شما می شود. پوست بیمار دیابتی کم آب می شود. پوست همچنین می تواند به دلیل نارسایی گردش خون یا آسیب به سیستم عصبی خشک تر شود که می تواند باعث کاهش غدد مسئول تعریق شود. در نهایت، عوامل دیگری که مختص فرد دیابتی نیستند، مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید و محصولات تحریک کننده یا معطر، می توانند در خشک شدن پوست نقش داشته باشند.
توصیه هایی برای جلوگیری از مشکلات پوستی افراد دیابتی :
- پوست خود را روزانه از نظر بثورات، قرمزی و علائم عفونت یا التهاب بررسی کنید.
- هنگام دوش گرفتن از آب گرم (نه داغ) و شوینده های ملایم استفاده کنید.
- پوست خود را با حوله به شکل ضربه های آرام خشک کنید (نمالید). چین‌های پوست و بین انگشتان دست و پا را بررسی کنید.
- پس از شستشو، بدن خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ نقطه خشک، قرمز یا دردناکی وجود ندارد که بعداً ممکن است عفونی شود.
- بریدگی ها باید فوراً درمان شوند. برای شستن آنها می توان از آب و صابون استفاده کرد. برای تمیز کردن بریدگی ها باید از استفاده از مواد ضد عفونی کننده، ید یا الکل خودداری کرد، زیرا آنها خیلی خشن هستند.
- پس از دوش گرفتن، در حالی که پوست شما هنوز مرطوب و نرم است، از یک مرطوب کننده بدون عطر استفاده کنید. به دنبال کرم و پمادهایی (نه لوسیون) باشید که حاوی سرامید هستند تا به پوست شما در حفظ رطوبت کمک کنند.
- برای جلوگیری از ترک خوردن لب از بالم لب استفاده کنید.
- پوست را در برابر نور خورشید محافظت کنید. برای این کار از کرم ضد آفتاب با SPF مناسب و لباس های کامل استفاده کنید.
- قبل از خواب کرم حاوی ۱۰ تا ۲۵ درصد اوره (نرم کننده) را روی پاشنه های ترک خورده و خشک پا بمالید.
-
اسکین کلاب
این محتوا در گروه اسکین کلاب وب سایت آکادمی آکنه یار دسته بندی شده است.شما هنوز با نام کاربری خود وارد نشده اید یا آنکه اشتراک اسکین کلاب خود را تهیه نکرده اید.
